- فتح الله شیبانی (فَ حُلْ لاه)
شیبانی، فتح الله خان، فرزند محمد کاظم، مکنی به ابوالنصر. در سال 1241 هجری قمری / 1825 میلادی متولد شد و بخ سال 1308 هجری قمری / 1890 میلادی درگذشت. وی از شاعران توانای دورۀ بازگشت است. خاندانش در کارهای لشکری و دیوانی عهد قاجاری تصرف و دخالت داشتند. و او خود در جوانی در خدمت محمدشاه درآمد و به ستایش او و پسرش ناصرالدین شاه و فرزندان پادشاه اخیر پرداخت. وی در نظم و نثر هر دو دست داشت واز آثار خود مجموعه هایی بنام درج درر، گنج گهر، زبده الاّثار، فتح و ظفر، مسعودنامه، تنگ شکر، شرف الملوک، کامرانیه، یوسفیه، خطاب فرخ، مقالات سه گانه، فواکه السحر، جواهر مخزون، لاّلی مکنون، و نصایح منظومه ترتیب داد. مهارتش بیشتر در نظم قصاید به روش شاعران قدیم خاصه شاعران قرن پنجم هجری است. برگزیده ای از آثار منظومش در سال 1308 هجری قمری / 1890 میلادی در استانبول با مقدمه ای از اسماعیل نصیری قراجه داغی در شرح حال شاعر و آثار او به طبع رسیده. ’درج درر’ نیز جداگانه چاپ شده است. (از گنج سخن تألیف صفا ج 3 ص 240)